معنی جای صیادی

شکارگاه

کمند

دام

لنج

کمند

صیادی. [ص َی ْ یا] (حامص) عمل صیاد. شکار کردن:
هست آئین نیک صیادی
مرگ یا دانه گرنه آزادی.
دهخدا.

زاویه ٔ صیادی. [ی َ ی ِ ص َی ْ یا دی ی] (اِخ) در حلب و منسوب به مؤسس آن ابوالهدی صیادی است. در 1295 هَ. ق. بر بنای نخستین آن اضافاتی شده و توسعه یافت. (از خطط الشام ج 6 ص 151). رجوع به زاویه شود.

حسین صیادی. [ح ُ س َ ن ِ ص َی ْ یا] (اِخ) ابن عبدالعلام بن عبداﷲ رفاعی ربعی صوفی محدث مقری. در ربع از قرای بصره در نیمه ٔ شعبان 1096 هَ. ق. 1685/ م. متولد شده و به بغداد شدو 1146 هَ. ق. 1733/ م. درگذشت. او راست: الاتقان فی تجویدالقرآن. (معجم المؤلفین از تنویر الابصار).

آرام جای. (اِ مرکب) جای استراحت:
پرستش کنم پیش یزدان به پای
نبیند مرا کس به آرام جای.
فردوسی.

پهن جای. [پ َ] (اِ مرکب) جای فراخ و پهناور:
برآمد غو بوق و هندی درای
بجوشید لشکر بدان پهن جای.
فردوسی.

شکارگری نخچیر گیری عمل و شغل صیاد شکار.

مطلق مکان، جا، مقام

(اسم) جای استراحت جای آسایش.

"

به‌ازا، عوض

129